Loading...
Achtergrond

BLIS Alpe d’Huez Challenge 2019

BLIS Alpe d’Huez Challenge 2019 poster

Afgelopen weekend - het Hemelvaartsweekend - was het tijd voor de BLIS Alpe d'Huez Challenge 2019. Ieder jaar georganiseerd door Dirk-Jan Los van BLIS, een meerdaagse fietstrip naar het midden- of hooggebergte in Europa.

Dag 1: De Alpe d'Huez en Les Deux Alpes

Na eerdere tripjes naar de Mt. Ventoux (2016), de Italiaanse Dolomieten (2017) en de Vogezen (2018) was het nu tijd voor de Franse Alpen. Met onze verblijfplaats in Le Bourg d’Oisans waren we omringd door hoge bergen en mooie beklimmingen. Met een groep van 12 mannen vertrokken we donderdagochtend vroeg in verschillende groepen voor de lange rit naar Zuid-Frankrijk. De groep bestond voor een groot deel uit mannen die al eerder aan één of meerdere van de challenges had meegedaan, maar werd dit jaar uitgebreid met 2 nieuwe gezichten. Vanuit B.made was enkel Eyal aanwezig en vanuit BLIS waren dit naast Dirk-Jan nog Christian Boer, Robert Ros en Pelle Overbeeke.

Op de donderdagmiddag kwamen de meeste auto’s rond een uur of 4 aan in het dorp, bij het hotel. De benen werden gestrekt na een lange rit, de fietsen werden van het dak gehaald, de tassen werden uit de auto geladen en de kamers werden verdeeld. We zijn er. Nu toeleven naar de eerste beklimming, de Alpe D’Huez (13,4 km à 8,4% gemiddeld, bekijk klimprofiel), een dag later. Een goede maaltijd (pasta’s werken altijd goed) en op tijd naar bed. Vrijdagochtend om half 8 zaten we aan het ontbijt om vervolgens om half 9 de fiets op te kunnen stappen en de rit te starten. Met 11 fietsers en 1 hardloper (Christian) vertrokken we. De fietsers hadden een kleine 10 kilometer om even in te fietsen om vervolgens te starten met de eerste berg. Al gelijk in het begin van de klim ontstonden er verschillende groepen. Het is altijd belangrijk om bij een dergelijke klim een tempo te rijden dat jijzelf lang kunt volhouden zonder jezelf op te blijven, zonder te verzuren. Ga je te snel van start, dan blaas je jezelf op een gegeven moment op en dan wordt je verval in tempo groter en groter. Simpel gezegd is het ieder voor zich op een dergelijke klim.

De klim begon al gelijk vrij pittig. Gelijk lange stukken van 10 à 11 procent stijging. De beklimming heeft veel haarspeldbochten, waardoor je slingerend tegen de bergwand omhoog rijdt. Op een gegeven moment kom je boven de boomgrens uit en kom je bij open stukken waarvan je een fantatisch uitzicht hebt op de omliggende omgeving. Een uitzicht op vele andere bergen, vele mooie witbesneeuwde bergtoppen en een stuk lager mooie bossen en stromende beekjes en watervalletjes. Aan het einde van de klim kom je uit bij eerst het dorpje Huez en later het dorpje l’Alpe d’Huez. Eenmaal aangekomen in het laatste dorpje was het niet helemaal duidelijk waar nu de top van de klim lag. We zijn allen uiteindelijk wel op hetzelfde punt beland, maar niet iedereen via dezelfde kant. Bovenop de klim begon het wachten op de groep, totdat iedereen boven was. En iedereen heeft het gehaald: iedereen heeft de BLIS Alpe d’Huez Challenge 2019 voltooid. De een misschien wat eenvoudiger en wat sneller dan de ander, maar iedereen heeft gered op zijn eigen tempo en op zijn eigen manier. Na een colaatje en wat tijd om bij te komen, ging de route verder. Een aantal besloten direct weer af te dalen naar Bourg d’Oisans, een aantal anderen gingen verder.

De route vervolgde naar het volgende klimmetje, de Col de Sarenne (3 km à 7%), een kort klimmetje vergeleken met de eerdere klim. Daarna werd afgedaald richting Le Freney-d’Oisans waarvandaan de volgende klim begon. Een weer wat langere klim van ruim 9 km à 6,1% stijging: de klim naar Les Deux Aples (bekijk klimprofiel). Ook dit was een fantastische klim. Minder stijl dan de Alpe d’Huez maar zeker even zwaar doordat de eerdere klim al in de benen zit. De warmte ging ook steeds meer meespelen. Waar vroeg op de dag de temperatuur nog draaglijk was, werd dit later op de dag steeds meer ondraaglijker. Temperaturen rond de 25 graden, met een felbrandende zon, zeer pittig! Op sommige stukken in de klim rijdt je vol in de zon en is er geen plekje schaduw te bekennen en geen zuchtje wind te voelen. Lange rechte stukken zijn dan zeer zwaar. Een bocht – om maar even de zon anders te voelen, wél wat wind te ontvangen en wellicht wél wat schaduw te krijgen tijdens het klimmen – is dan zeer welkom. Bovenaan de klim was het uitzicht fantastisch. Mooie besneeuwde bergtoppen recht voor je. Wat een plaatje!

De route vervolgde weer. Helaas zat lunchen op Les Deux Alpes er niet in, daarvoor waren we te laat en was de keuken helaas al dicht. Dirk-Jan, Marc, Maarten en Wout besloten nog verder te gaan met hun route richting Auris en La Garde. Nog wat extra hoogtemeters! De overigen besloten dat het mooi geweest was en besloten af te dalen naar Bourg d’Oisans. Morgen nog een dag ten slotte.

 

Van alle fietsgebieden waar ik tot nu toe geweest ben, vond ik deze Franse Alpen wel het mooiste! Eyal Beker

Dag 2: la Croix-de-Fer en Pas de la Confession

De tweede dag begon net zo vroeg als de eerst dag, met ontbijt om half 8. Dit keer opnieuw met 11 fietsers. Hardloper Christian besloot dit keer te gaan fietsen en Pelle besloot iets langer in zijn bed te blijven liggen omdat hij herstellende was van de eerste dag. Vandaag stond de lange klim, de Col de la Croix-de-Fer (28km à 4,8%, bekijk klimprofiel), op het programma. Een zeer lange klim, zeer onregelmatig ook. Na een vrij vlakke aanloop begon de klim na een aantal kilometers best pittig. Net als op de Alpe d’Huez lange stukken van 8 à 9 procent stijging. Vrij pittig dus alweer. Deze lange stijgende stukken werden echter regelmatig afgewisseld met minder steile stukken, vlakke stukken of zelfs stukken met een afdaling. Na zo’n korte steile afdaling volgde een zeer pittig stuk met percentages ruim boven de 10% en zelfs richting de 20%. Dit was dan ook direct het zwaarste stuk van de klim. Gelukkig werd dit weer opgevolgd door een vrij vlak stuk, waardoor tijdens de klim herstellen vaak wel mogelijk was. Nog een aantal steile stukken volgden en de klim werd zwaarder en pittiger door de feller doorkomende zon. De temperaturen liepen op richting de 30 graden. Het einde van de klim naderde en deze was gelukkig weer een stuk gemakkelijker. Een aantal kilometer met 5 à 6% om de klim af te ronden en boven te genieten van het prachtige uitzicht.

Bovenaan werd de groep wederom opgesplitst. Dezelfde 4 als op de eerste dag besloten de langste route te gaan doen, een aantal anderen daalden direct af naar Bourg d’Oisans en een aantal (waaronder ik) besloten af te dalen en daarna nog een klim naar Huez te doen. Deze klim, de Pas de la Confession (ongeveer 12km à 7%), was ook zeer mooi en pittig. Het einde was fantastisch. Het uitzicht vanaf de top van deze pas was weergaloos. Vanaf het uitkijkpunt keek je neer op het dorpje Bourg d’Oisans, omringd door alle hoge bergen om het dorp heen. Voor mij persoonlijk het mooiste uizicht van dit fietsweekend. Na een tijdje te hebben genoten van het uizicht besloten we weer af te dalen naar het dorp.

’s Avonds werd er nog een laatste keer met zijn allen gegeten bij het restaurant tegenover het hotel, gerund door een Nederlander. Een aantal fietsers blijft nog een aantal dagen, maar de grote groep vertrok op zondagochtend vroeg weer richting Nederland. Pijn in de benen en billen, maar ook zeker een mooie ervaring en mooie herrineringen rijker. Komend weekend is de Alpe d’HuZes voor het goede doel. Iedereen die daar aan mee doet: hartstikke veel succes!

Van alle fietsgebieden waar ik tot nu toe geweest ben, vond ik deze Franse Alpen wel het mooiste gebied.
Hieronder een aantal foto’s van het waanzinnige uitzicht.

Routes terugkijken

Bekijk hieronder mijn ritten op Strava en mijn routes via Relive.
Dag 1: Strava en Relive
Dag 2: Strava en Relive

Over de auteur
Meer stories van